Donker als de Veluwse nacht.

Het moet 2 oktober 1964 zijn geweest. Die nacht, bij wassende maan, toen er een zwarte deken over de Veluwe lag, verliet Opa Schreuder stilletjes zijn ouderlijk huis en begaf zich met zijn bakfiets licht gespannen maar vastberaden naar de Oude Bakoven vlak buiten Uddel. Een broodoven uit vervlogen tijden. Waar ooit Kelten en Batavieren neerstreken om zich te laven aan brood en mede. Daar groeiden de halmen die Opa Schreuder nodig had. Halmen die zich slechts één nacht zichtbaar maakten: die nacht. In de aanschijn van het zwakke maanlicht verhieven ze zich trots als zacht wuivend goud tussen het gras en lisdodden en wenkten Opa Schreuder om hen te oogsten. De morgen daarop werd het huis gewekt door de heerlijke geur van versgebakken brood zoals niemand dat tot dan toe ooit geroken had. Het Zwarte Goud was geboren.

De broden van Opa Schreuder.

De broden van Opa Schreuder herkent u aan hun ambachtelijke, overheerlijke en pure smaak. De smaak van de Veluwe. Dat wist u al. Maar wist u ook dat er achter ieder brood een verhaal zit? Een verhaal dat een licht werpt op het leven op de Veluwe van weleer. En vooral op het leven van Opa Schreuder. Een gedreven ambachtsman die zijn inspiratie haalde uit het dagelijkse én uit het niet alledaagse leven op de Veluwe. Leest u de verhalen en laat u mee terug nemen naar de jonge jaren van Opa Schreuder op de Veluwe.